Zij is nu als haar thee zo bitter
dat suiker niet meer helpen wil
De zoete zwoele smaak van vroeger
moderne tijd vol bitterheid
Ooit stemden kinderstemmen vrolijk
Olijk kijkt het kind haar aan
maar deze ogen zullen zien
wat reeds de oude zagen
Woorden niet meer uitgesproken
circulerend, repeterend
zuurstof uit de hersens werend
Een afgesloten raam
Zo bitter is haar afgekoelde thee
de televisie brengt nog mensen
In de echtheid als bezoek
zouden zij wat zoetheid geven
Maar eenzaam bitter blijft haar thee
© René Vis
